дасу́жы разм

1. (здольны ўсюды паспець, спрытны) zu etw. (D) geéignet; in etw. (D) gewándt [geschíckt]; überáll zur réchten Zeit kómmend;

2. (здатны на што-н) begábt für (A), fähig zu (D);

дасу́жы на вы́думкі éinfallsreich;

хто на што дасу́жы jéder tut, was er kann

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)