дарубі́ць
1. (дрэвы) (bis) zu Énde fällen, ábhauen*
2. (дровы) das Hácken beénden;
3. (капусту, мяса) gänzlich [zu Énde] schneiden* [hácken]
Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)
дарубі́ць
1. (дрэвы) (bis) zu Énde fällen, ábhauen*
2. (дровы) das Hácken beénden;
3. (капусту, мяса) gänzlich [zu Énde] schneiden* [hácken]
Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)