дапуска́цца

1. (мець дазвол рабіць што-н) Zútritt háben (zu D); Zúgang háben (zu D - да сакрэтных дакументаў і пад.);

2. (дазваляцца) zúgelassen* [gestáttet, erláubt] wérden; genéhmigt wérden (афіц.)

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)