дакало́ць
1. (дровы) zu Énde [fértig] (zer)hácken;
2. разм (закалоць канчаткова) ábstechen* vt; schláchten vt (парася і пад.)
Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)