гара́нт Garnt m -en, -en; Bürge m -en, -en; Gewährsmann m -(e)s, -männer i –leute;

супо́льны гара́нт Mtgarant m; Mtbürge m; камерц, фін гара́нт пазы́кі Garnt [Bürge] für nleihe;

гара́нт па вэ́ксалі Garnt [Bürge] für Wchsel;

гара́нт пазыко́вых абавяза́цельстваў Garnt [Bürge] für Schldverpflichtungen

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)