Verbum

вы́трымаць, вытры́мліваць

1. áushalten*, stándhalten* аддз vi (што-н D); ertrágen* vt;

вы́трымаць на́ціск éinem Ángriff stándhalten*;

вы́трымаць бой ein Gefécht [éinen Kampf] (heil) überstéhen*;

2.:

вы́трымаць віно́ Wein áblagern;

3. (захаваць, выканаць) éinhalten* vt;

вы́трымаць дыста́нцыю den Ábstand (éin)hálten*;

вы́трымаць экза́мен ein Exámen [éine Prüfung] bestéhen*;

◊ вы́трымаць хара́ктар stándhalten* аддз vi;

ён не вы́трымаў і рассмяя́ўся er kónnte sich nicht behérrschen und brach in Láchen aus