Verbum

вы́скачыць, выско́кваць

1. (адкуль-н) hináusspringen* vi (s) (у напрамку ад таго, хто гаворыць); heráusspringen* vi (s) (у напрамку да таго, хто гаворыць); hervórspringen* vi (s) (нечакана з’явіцца);

вы́скачыць з акна́ aus dem Fénster spríngen*;

2. (вываліцца) áusfallen* vi (s); heráusfallen* vi (s);

◊ у мяне́ вы́скачыла з галавы́ es ist mir entfállen