вы́лецець

1. (her)usfliegen* vi (s); uffliegen* vi (s) (пра птушку); bfliegen* vi (s) (пра самалёт); herusstürzen vi (s), hinusstürzen vi (s) (выскачыць);

матацы́кл вы́лецеў на даро́гу das Mtorrad kam auf den Weg gerst;

2. разм (быць выгнаным) hinusgeworfen wrden;

гэ́та вы́лецела ў мяне́ з галавы́ das ist mir (gänzlich) entfllen

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)