вартава́ць
1. (ахоўваць) bewáchen vt, behüten vt;
2. разм (падсцерагаць) áuflauern vi (каго-н D), ábpassen vt
Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)