бой м

1. вайск (бітва) Gefcht n -(e)s, -е, Kampf m -(e)s, Kämpfe; Schlacht f -, -en;

паве́траны бой Lftkampf m;

рукапа́шны бой Nhkampf m;

сустрэ́чны бой Beggnungsgefecht n;

даць бой ine Schlacht lefern;

вы́прабаваны ў бая́х kmpferprobt;

з бая́мі nter Kämpfen;

без бо́ю kmpflos;

2. (спаборніцтва):

бой быко́ў Sterkampf m;

3. зборн (асколкі) Schrben pl, Bruch m -(e)s, Brüche;

4. (сігналы ўдарамі):

бараба́нны бой Trmmelschlag m -(e)s;

бой гадзі́нніка Schlag der Uhr;

гадзі́ннік з бо́ем Uhr mit Schlgwerk

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)