баламу́ціць
1. (сеяць неспакой) in Únordnung bríngen*; áuf regen
2. (зачароўваць) bezáubern
Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)
баламу́ціць
1. (сеяць неспакой) in Únordnung bríngen*; áuf regen
2. (зачароўваць) bezáubern
Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)