абумо́віць

1. (агаварыць) áusbedingen* vt, sich (D) etw. vórbehalten* vt;

2. (быць прычынай чаго-н) bedíngen* vt, hervórrufen* vt

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)