аббе́гаць, аббе́гчы

1. (вакол) umláufen* vt; im Láufschritt um kréi sen; um A herúmlaufen*;

2. разм (у пошуках чаго-н) áblaufen* vt;

я аббе́г усе́ магазі́ны ich habe álle Geschäfte áb gelaufen

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)