yawn

[jɔn]

1.

v.i.

1) пазяха́ць, зява́ць

2) зе́ўраць, разьзяўля́цца

A wide gorge yawned beneath our feet — Шыро́кае прадо́ньне зе́ўрала ў нас пад нага́мі

2.

n.

1) пазяха́ньне, зява́ньне n., по́зех -у m.; зяво́к, -ўка́ m.

2) зе́ўра f.

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)