wrack

[ræk]

1.

n.

1) рэ́шткі разбу́ранага, зьні́шчанага; касьця́к разьбітага (карабля́, аўтамабі́ля); лом -у m.

2) руі́на f.; разбурэ́ньне n.

2.

v.t.

аддава́ць паку́там, му́чыць

body wracked with pain — спаку́таванае ад бо́лю це́ла

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)