Verbum

wither

v.i.

вя́нуць; высыха́ць, пятрэ́ць, марне́ць

The grass withered in the hot sun — Трава́ пятрэ́ла на гара́чым со́нцы

v.t.

1) высу́шваць

Age had withered the old lady’s face — Век вы́сушыў твар старо́й

2) Figur. спапяля́ць

She withered him with a scornful look — Яна́ спапялі́ла яго́ сваі́м пага́рдлівым по́зіркам