wil(l)ful

[ˈwɪlfəl]

adj.

1) самаво́льны, упа́рты

2) сьвядо́мы, абду́маны; наўмы́сны

willful murder — наўмы́снае забо́йства

willful waste — сьвядо́мае марнатра́ўства

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)