wicked

[ˈwɪkɪd]

1.

adj.

1) дрэ́нны, злы, ліхі́; немара́льны; грэ́шны

a wicked person — злы, ліхі́ чалаве́к

wicked deeds — немара́льныя ўчы́нкі

2) гарэ́зьлівы, сваво́льны, зласьлі́вы

a wicked smile — зласьлі́вая ўсьме́шка

3) informal непрые́мны; суро́вы

a wicked task — непрые́мнае зада́ньне

a wicked storm — страшэ́нная навальні́ца

2.

n.

грэ́шнік -а m.

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)