whiffle

[ˈhwɪfəl]

v.i.

1) падзьму́хваць, павява́ць (пра ве́цер)

2) хіста́цца, быць нерашу́чым

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)