Verbum

virtue

n.

1) дабрадзе́йнасьць, до́браць f.

Justice is one of the basic virtues — Справядлі́васьць — адна́ з асно́ўных дабрадзе́йнасьцяў

2) ва́ртасьць, я́каснасьць f.

the virtues of the car — до́брыя я́касьці аўтамашы́ны

3) мара́льная чысьціня́; цно́та f.

4) кары́сьць, эфэкты́ўнасьць f.

There is little virtue in this remedy — З гэ́тага ле́ку ма́ла кары́сьці