vexation

[vekˈseɪʃən]

n.

1) назаля́ньне, злава́ньне n.; раздра́жненасьць f.

His face showed his vexation — На тва́ры ў яго́ вы́явілася раздражне́ньне

2) пры́красьць f.; расчарава́ньне n.

Rain on Sunday was a vexation to the children — Дождж у нядзе́лю вы́клікаў у дзяце́й расчарава́ньне

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)