undertaking

[,ʌndərˈteɪkɪŋ]

n.

1) пачы́н -у m., пачына́ньне, зада́ньне n.; прадпрые́мства n.

2) абавяза́ньне n.; гара́нтыя f.

3) [ˈʌndərteɪkɪŋ] пахава́льнае бюро́

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)