tutor

[ˈtu:tər]

1.

n.

1) прыва́тны наста́ўнік, дарэ́ктар -а m.

2) рэпэты́тар -а m.

2.

v.i.

1) дава́ць прыва́тныя ле́кцыі, рэпэты́цыі

2) быць рэпэты́тарам

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)