tug

[tʌg]

1.

v.t. (-gg-)

1) ту́заць

2) буксі́раваць, браць на буксі́р

We tugged the boat into shore — Мы прыцягну́лі чо́вен да бе́рага

2.

v.i.

ту́заць

The child tugged at the mother’s hand — Дзіця́ ту́зала ма́тку за руку́

3.

n.

1) вялікі вы́сілак; напру́жаньне, намага́ньне n.; заця́тае змага́ньне

2) буксі́рнае су́дна

3) гуж -а́ m.

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)