trickle
v.i.
1) ка́паць; сачы́цца; сьцяка́ць, цячы́
Tears trickled down the cheeks — Сьлёзы сьцяка́лі па шчо́ках
2) Figur. сьцяка́цца
People began to trickle into the stadium — Лю́дзі пачалі́ сьцяка́цца на стадыён
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)