toot

[tu:t]

1.

n.

сьвісто́к, гудо́к -ка́ m.

2.

v.i.

гудзе́ць, трубі́ць; сьвіста́ць

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)