thin
[Өɪn]
1.
adj.
1) то́нкі, це́нкі
thin paper — то́нкая папе́ра
thin wire — то́нкі дрот
2) худы́, шчу́плы
a thin person — худа́я асо́ба
3) рэ́дкі
He has thin hair — У яго́ рэ́дкія валасы́
4) невялі́кі
a thin audience — мала́я ко́лькасьць гледачо́ў або́ слухачо́ў
5) рэ́дкі, разба́ўлены
thin milk — рэ́дкае малако́
6) то́нкі, це́нкі, слабы́
thin voice — то́нкі го́лас
7) Figur. слабы́, неперакана́ўчы
a thin excuse — неперакана́ўчая адгаво́рка
2.
adv.
то́нка, це́нка; рэ́дка; шчу́пла
3.
v.t.
рабіць танчэ́йшым, радзе́йшым
а) разрэ́джваць
б) прарэ́джваць
to thin a row of beets — прарэ́дзіць радо́к бурако́ў
4.
v.i.
1) тане́ць, танчэ́ць
2) радзе́ць
3) пусьце́ць (пра ме́сца); ме́ншаць (пра нато́ўп)
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)