superior

[su:ˈpɪriər]

1.

adj.

1) вышэ́йшы, выда́тны

2) ле́пшага гату́нку, першара́дны

a superior blend of coffee — першара́дны гату́нак ка́вы

3) вышэ́йшы стано́вішчам, ра́нгам, ва́жнасьцю

a superior officer — ста́ршы афіцэ́р

4) ганары́сты, пага́рдлівы

superior manners — ганары́стыя паво́дзіны

2.

n.

1) ста́ршы -ага m., нача́льнік -а m.

2) настая́цель -я m., настая́цельніца f.

Father Superior — ігу́мен -а m.

Mother Superior — ігу́меньня f.

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)