stagger

[ˈstægər]

1.

v.

1) хіста́цца (ідучы́)

2) вага́цца (ад няпэ́ўнасьці)

3) зало́мвацца, паддаваа́цца

4) ашаламля́ць

He was staggered by the news of his friend’s death — Яго́ ашаламі́ла ве́стка аб сьме́рці ся́бра

2.

n.

1) хіста́ньне n.

2) вага́ньне n.

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)