silent

[ˈsaɪlənt]

adj.

1) спако́йны, ці́хі, бясшу́мны

2) маўклі́вы (пра чалаве́ка)

3) бязгу́чны, які́ не вымаўля́ецца

The “l” in “folk” and “walk” is a silent letter — Лі́тара “l” — у сло́вах “folk” і “walk” не вымаўля́ецца

4) які́ замо́ўчвае, ня зга́двае

The report was silent on that point — У дакла́дзе пра гэ́тую спра́ву ня зга́двалася

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)