secluded

[sɪˈklu:dɪd]

adj.

1) адасо́блены, само́тны, адзіно́кі

2) глухі́, заці́шны

a secluded place — заку́так -ка m., заці́шнае ме́сца

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)