satisfy

[ˈsætɪsfaɪ]

v.t. -fied, -fying

1) задавальня́ць; заспако́йваць, наталя́ць

He satisfied his hunger with a piece of bread and milk — Ён наталі́ў го́лад кава́лкам хле́ба з малако́м

2) задаво́льваць

Are you satisfied now? — Ці ты цяпе́р задаво́лены?

3) плаці́ць, кампэнсава́ць (за шко́ду)

4) перако́нваць

He was satisfied that it was an accident — Ён перакана́ўся ў тым, што гэ́та быў выпа́дак

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)