rout

I [raʊt]

1.

n.

1) пара́за f.; хааты́чныя ўцёкі, разгро́м -у m.

2) нато́ўп; збро́д -у m.; бунтаўнікі́ pl.

3) бунт -у m.; забурэ́ньне n.

4) сьві́та f., по́чат -ту m.

2.

v.t.

разьбі́ць ушчэ́нт, разграмі́ць; пагна́ць

II [raʊt]

1.

v.t.

1) выко́пваць, выця́гваць

2) успо́рваць

The farmer routed his sons out of bed at five o’clock — Фэ́рмэр успаро́ў сыно́ў з ло́жка а пя́тай гадзі́не

3) рыць (лычо́м)

2.

v.i.

ко́рпацца, ры́цца

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)