roar

[rɔr]

1.

v.i.

раўсьці́, раўці́, ры́каць

The lion roared — Леў заро́ў

The crowd roared itself hoarse — Нато́ўп наро́ўся да хрыпаты́

2.

n.

1) роў ро́ву m.

2) гул -у m.

roar of laughter — гул сьме́ху

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)