rig

[rɪg]

1.

v.t. (-gg)

1) ладава́ць, аснашча́ць

2) informal убіра́цца

2.

n.

1) прыла́дзьзе n.

2) сьвідрава́льная вы́шка

3) informal гарніту́р -а, строй-ю, убо́р -у m.

4) аўтацягні́к -а́ m.

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)