resolve

[rɪˈzɑ:lv]

1.

v.

1) выраша́ць, пастанаўля́ць; нава́жвацца

2) расклада́ць (-ца) на ча́сткі

3) выясьня́ць, растлума́чваць, разьве́йваць (сумне́вы)

4) перагаласо́ўваць

5) заме́ньвацца, ператвара́цца

The discussion resolved itself into an argument — Дыску́сія перайшла́ ў сва́рку

2.

n.

1) пастано́ва f.

2) нава́жанасьць, непахі́снасьць f.

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)