resilient

[rɪˈzɪliənt]

adj.

1) пру́гкі, пру́ткі, элясты́чны

resilient steel — пру́гкая сталь

2) жыцьцяра́дасны, мо́цны ду́хам

a resilient nature that throws off trouble — мо́цная ду́хам нату́ра, што перамага́е няго́ды

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)