resilience

[rɪˈzɪliəns]

n.

1) пру́гкасьць, гну́ткасьць, элясты́чнасьць f.

Rubber has resilience — Гу́ма ма́е пру́гкасьць

2) здо́льнасьць ху́тка перамага́ць прыгне́чаны настро́й; жыцьцяра́даснасьць f.

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)