recluse

[ˈreklu:s]

1.

n.

пустэ́льнік -а m., пустэ́льніца f.; адзіно́тнік, само́тнік -а m., само́тніца f.

2.

adj.

пустэ́льніцкі; само́тніцкі

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)