reckoning

[ˈrekənɪŋ]

n.

1) падлі́к -у m., раху́ба f.

by my reckoning — паво́дле маі́х падлі́каў

2) распла́та, спла́та f.; разьлі́к -у m.

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)