reckon

[ˈrekən]

1.

v.t.

1) падлі́чваць

She never reckons the cost — Яна́ ніко́лі не падлі́чвае кошт

2) лічы́ць (-ца)

This person is to reckoned with — З гэ́тай асо́бай трэ́ба лічы́цца

2.

v.i.

1) разьлі́чваць, спадзява́цца

I reckon the weather will be good — Спадзяю́ся, што надво́р’е бу́дзе до́брае

2) разьлі́чвацца, распла́чвацца

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)