propel

[prəˈpel]

v.t. -ll -

пуска́ць у рух, ру́хаць; гна́ць напе́рад, падганя́ць, стымулява́ць

propel a boat by oars — ру́хаць, гнаць чо́вен вёсламі

a person propelled by ambition — чалаве́к гна́ны самалю́бствам

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)