presuppose

[,pri:səˈpoʊz]

v.t.

1) напе́рад дапушча́ць, ду́маць напе́рад

2) вымага́ць, патрабава́ць (як неабхо́дную ўмо́ву)

A fight presupposes fighters — Змага́ньне патрабу́е змагаро́ў

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)