Verbum

presume

v.

1) прыма́ць за пэ́ўнае; дапушча́ць, ду́маць, меркава́ць

2) дазваля́ць сабе́, насьме́львацца, адва́жвацца

3) злоўжыва́ць

Don't presume on a person’s good nature by borrowing (from him) every week — Не злоўжыва́й не́чыяй дабрынёю, пазыча́ючы ў яго́ штоты́дня