pip

I [pɪp]

n.

1) зярня́тка я́блыка, ара́нжыка

2) Sl. асо́ба або́ рэч ве́льмі прыго́жая, захапля́льная, надзвыча́йная

She’s really a pip — Яна́ сапра́ўдная я́гадка

II [pɪp]

n.

1) во́чка (на ігра́льнай ка́рце ці даміно́)

2) Brit., Sl. афіцэ́рская зо́рка (на паго́нах)

III [pɪp]

1.

v.i. -pp -

пішчэ́ць, цвы́ркаць

2.

v.t.

выхо́дзіць зь я́йка (пра птушаня́т)

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)