pin

[pin]

1.

n.

1) шпі́лька f.; бро́шка f., значо́к -ка́ m.

a safety pin — агра́фка f.

a clothes pin — за́шчапка f. (для бялі́зны)

2) кало́к -ка́ m. (у музы́чных інструмэ́нтах)

2.

v.t.

1) прышпі́льваць

2) сашчапля́ць; прымацо́ўваць (шпі́лькай)

3) прыду́шваць, прыва́льваць

- on pins and needles

- pin down

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)