pervade

[pərˈveɪd]

v.

1) разыхо́дзіцца ўсю́ды, напаўня́ць сабо́ю

The odor of pines pervades the air — Хваёвы пах напаўня́е паве́тра

2) прахо́дзіць; праніка́ць, прасяка́ць

The author’s anger at injustice pervades the whole novel — А́ўтаравай зло́сьцю на несправядлі́васьць прася́кнуты ўве́сь рама́н

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)