perfective

[pərˈfektɪv]

1.

adj.

1) які́ імкне́цца рабі́ць усё даскана́ла

2) зако́нчаны

2.

n., Gram. the perfective aspect

зако́нчанае трыва́ньне

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)