Verbum

perfect

adj.

1) беззага́нны; даскана́лы

2) высо́ка кваліфікава́ны, майстэ́рскі

a perfect golfer — выда́тны гуле́ц у го́льф

3) цэ́лы; по́ўны

а) The set was perfect; nothing was missing — Кампле́кт быў по́ўны, нічо́га не бракава́ла

б) in perfect security — у по́ўнай бясьпе́цы

в) He was a perfect stranger to us — Ён быў зусі́м чужы́м чалаве́кам для нас

4) зако́нчаны (час)

5) Bot. які́ ма́е тычы́нкі й пе́сьцікі (пра кве́тку)

v.t.

1) паляпша́ць, удаскана́льваць

2) рабі́ць апо́шнія штрыхі́, дапрацо́ўваць (карці́ну, рама́н)

3) зака́нчваць

n.

фо́рма або́ сло́ва ў зако́нчаным ча́се