park

[pɑ:rk]

1.

n.

1) парк -у m. (гарадзкі́)

2) запаве́днік -у m.

3) парк -у m. (аўтамабі́льны, трамва́йны)

2.

v.t.

1) паркава́ць (аўтамабі́ль)

2) ста́віць у парк (вайско́вы тра́нспарт, артыле́рыю)

3) informal ста́віць, пакіда́ць

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)